• Digitalisering van uw geluidsbanden bij Film-Retoren - Uw voordelen
• Klanttevredenheid
• Uw bandopnamen op harde schijf, USB-stick, DVD enz.
• Film-Retter Service Portaal
• Onze banddigitaliseringsdienst
• De band
• Verse tape en gum tape
• Archiveren van geluidsbanden
• Belangrijkste fabrikanten van geluidsbanden
• Reparatie/onderhoud van tape
• Een bandrecorder kopen - maar welke?
• 2-sporige en 4-sporige machines
• Hoe werkt een tape?
• Sporenlagen
• De belangrijkste feiten over spoorlagen
• Het principe van magnetische registratie
• Veel gestelde vragen over geluidsbanden

De filmredders digitaliseren en zetten uw geluidsbanden professioneel over in een uitstekende kwaliteit. U kunt uw audioschatten dan op elk gewenst moment als audio-CD, MP3, WAV-bestand of als data-DVD thuis of onderweg beluisteren! Bovendien kunnen uw audiobestanden gratis worden bewerkt met programma's als Audacity.

Met professionele en hoogwaardige apparatuur kunnen wij Film-Retter elk type bandspoel digitaliseren. Tijdens het proces voeren wij ook automatische geluidsoptimalisatie uit. Dit filtert storende kwaliteitsverminderingen zoals bandruis (in de volksmond brom genoemd).

Als u een band heeft van enkele minuten met muziek erop, kunnen wij een trackscheiding tot stand brengen. Dit creëert het gevoel van een originele CD. Dit is ook geen probleem met andere gegevensdragers zoals harde schijven, USB-sticks of DVD's.

Natuurlijk kan uw audiobestand worden behandeld als elk ander audiobestand en kan het ook worden overgezet naar programma's als iTunes.

Zogenaamde magneetbanden bestaan uit een scheurbestendige polyesterfolie als dragermateriaal. Hij is slechts enkele micrometers dik (4 µm tot 10 µm). Deze elastische film is bekleed met een magnetische laag van ijzeroxide en chroomdioxide, die op hun beurt slechts ongeveer 2 µm dik zijn.

Tegenwoordig zijn bandrecorders vaak niet meer dan antiek. Meestal werken ze ook niet meer vanwege hun versleten magnetische laag, zodat het de moeite loont te weten waar u ze kunt laten repareren of onderhouden en, zo nodig, een audio-restauratie kunt laten uitvoeren. Omdat bandrecorders delicaat zijn en er van binnen zeer gecompliceerd uitzien voor een beginner, adviseren wij deze taak aan een professional over te laten. Bandrecorders worden grotendeels aangeboden op Ebay veilingen of andere verkoop portalen. Hier zijn een paar algemene dingen die tijdens het onderhoud worden gedaan:

• Neem nooit aangekochte apparatuur in gebruik alvorens een algemene inspectie van het interieur te hebben uitgevoerd, zij lopen het risico hun bandmateriaal te beschadigen.
• Zij moeten op de hoogte zijn van de veiligheidsmaatregelen in de gebruiksaanwijzing of andere specifieke tips.
• Aandrijfriemen zijn vaak beschadigd. Deze kunnen echter gemakkelijk worden vervangen door nieuwe van het internet en door uw specialist worden geïnstalleerd.
• Om het mechaniek soepeler te maken, kunt u zelfs de kleine hoekjes het beste insmeren met olie in een spuitje. Specialisten gebruiken specifieke oliën van hoge kwaliteit die niet harden.
• Na aankoop wordt het instrument geopend en gecontroleerd op zichtbare schade.
• Moeilijk beweegbare mechanische onderdelen worden operabel gemaakt voordat de eenheid in bedrijf wordt gesteld.
• In het ideale geval moet het toestel van binnen en van buiten worden schoongemaakt. Gebruik geen agressieve schoonmaakmiddelen (bijv. benzine).
• Op de geluidskoppen zijn vaak resten van het schuren van het bandmateriaal te vinden. Deze worden van het geschuurde materiaal verwijderd met bepaalde oplossingen, zoals isoprepanol.
• Zodra de belangrijkste gebreken zijn verholpen, kan het toestel voor het eerst in gebruik worden genomen.

Met de wens om de opslagcapaciteit van een tape te maximaliseren, werd deze gesplitst. Het had toen twee of vier sporen. Dit wordt half-track of kwart-track opname genoemd. Dit betekende dat met half-track recording de opnametijd van dezelfde band kon worden verdubbeld. Dit heeft geen effect op de frequentie van de opname. Het bereik van de band, tussen volle capaciteit en ruis, wordt echter kleiner. Opnamen op kwartsporen zijn daarom ook gevoeliger voor vuil en andere onzuiverheden die zich ophopen op de geluidskoppen van de bandrecorder.

In tegenstelling tot halfsporige machines hebben mono-opnamen twee sporen, en kwartsporige machines vier.

Stereo-opnamen nemen elk een spoor voor het linker- en rechterkanaal in beslag. Dit betekent dat twee sporen gelijktijdig worden gebruikt. In tegenstelling tot kwartsporenmachines, die na de eerste passage nog twee sporen beschikbaar hebben, is de band na één passage volledig opgenomen. Oudere methoden, zoals nasynchronisatie van oude bandspoelen, werden steeds minder gebruikt.

Hier volgen enkele ruwe schetsen ter illustratie van de processen in verband met de geluidskoppen en de band:

• Audiobanden zijn verkrijgbaar in verschillende divisies. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen vol spoor, half spoor en kwart spoor. Eindes zoals mono of stereo worden hieraan toegevoegd.

• Bij de eerste ontwikkelde banden werd het volledige dragermateriaal voor de opname gebruikt. Dit betekent dat de bandrecorder bezig was met het opnemen van één enkel geluidsspoor. Deze apparaten worden daarom volsporige apparaten genoemd en nemen in mono op.

• De bandrecorder werd geoptimaliseerd door de band in twee delen te splitsen. Ze werden dus logischerwijze half-track machines genoemd, waarbij elk deel één geluidsspoor gebruikte. Nu kon de machine voor het eerst opnames maken van twee verschillende geluiden. Er was echter ook de mogelijkheid om een stereo-opname te maken, waarbij de afzonderlijke sporen voor hetzelfde stereokanaal werden gebruikt. In dit geval wordt de band volledig in één keer opgenomen. Mono-opnamen (2-sporen mono) daarentegen nemen de band één keer in elke richting op.

• Tijdens de verdere optimalisering van de bandrecorder werd het zogenaamde kwartspoor ontwikkeld. Dit kan op twee manieren worden gebruikt. Bij stereo-opnamen (4-sporen stereo) werden in elke richting twee stereokanalen opgenomen. Na de bandloop kon dit worden omgekeerd en ook in de andere richting worden opgenomen.

• Het was ook mogelijk kwartsporen te gebruiken voor mono-opnamen. Dit verdubbelde de capaciteit van de tape. Dit betekent dat bij stereo-opnamen twee kanalen in één keer worden opgenomen. De mono-opname nam echter slechts één spoor op. Met andere woorden, de band kan tweemaal worden gebruikt in elke looprichting, waardoor de capaciteit opnieuw wordt verdubbeld. Visueel bevatte de kwartbandrecorder meer functieschakelaars dan voorheen, om voor de verschillende opnamen naar het juiste spoor te kunnen overschakelen.

Hij bestaat uit een ijzeren kern waaromheen een draad (blauw) is gewikkeld. Wanneer er stroom door de draad loopt, wordt de ijzeren kern gemagnetiseerd. Door de elektrificatie tijdens de opname wordt het audiosignaal door de spoel van draad gestuurd om een magnetisch veld in de ijzeren kern te creëren. Bij het duidelijk zichtbare gat in de ijzeren kern vormt deze magnetische flux nu een streepjespatroon (rood).
Op de band bevinden zich kleine ijzerdeeltjes die gemagnetiseerd en geherstructureerd worden wanneer zij de bandkop passeren. Dit werkt volgens het principe dat het elektrische signaal dat van de microfoon komt, door de spoel wordt gestuurd.
De spoel magnetiseert zichzelf en brengt het signaal over op de magneetband via een nieuwe gestructureerde rangschikking van de ijzerdeeltjes. Overal waar een sterker magnetisch signaal wordt opgewekt (door hoge, lage of lange tonen aan de microfoon), wordt ook een sterkere "afdruk" achtergelaten op de magneetband.
Het geluid wordt op precies de tegenovergestelde manier afgespeeld. Om dit te doen, laat u de band langs de geluidskop lopen. Wanneer de magnetische deeltjes op de band langs de bandkop worden getrokken, induceert dit een stroom in de spoel, die een elektrisch signaal produceert. Als dit wordt versterkt, kan het door een luidspreker worden omgezet in geluiden die wij kunnen horen.